29 mei 2018

WIA als inspiratie- en geldbron

WIA als inspiratie- en geldbron

Iedere Casemanager en/of leidinggevende weet veel, zo niet alles van het verzuim in de eerste 104 weken van ziekte. Ze kennen de Wet verbetering poortwachter, wat er aan loon bij ziekte moet worden betaald en hoe het financieel prikkelen (loon opschorten of loon stoppen) werkt.WIA na 104 weken

Maar daarna wordt het allemaal minder bekend. Na 104 weken volgt de WIA en dat blijft voor velen toch niets anders dan:

  1. Wat
  2. Ingewikkeld
  3. Allemaal.

Terwijl de WIA zoveel in zich heeft dat een Casemanager en/of leidinggevende kan gebruiken in de verzuimbegeleiding.

1. WIA als toekomstbeeld; inspiratie voor re-integratie, punt 1

Het is uiteraard niet opvallend dat de Casemanager goed bekend is met de eerstejaarsevaluatie en daarbij veelvuldig het formulier van UWV gebruikt om deze evaluatie uit te voeren. Maar wel opvallend is dat in deze evaluatie het hele woord WIA, of de woorden ‘financiële consequenties’ niet voorkomen.

De hele wetgeving is gericht op arbeidsparticipatie en om dat te bereiken moet er (volgens de wetgever) financieel geprikkeld worden. Dit werkt alleen als de betrokkenen daar dan ook inzicht in krijgt. Als een werknemer een jaar ziek is, dan zou het ook zomaar eens twee jaar kunnen worden. En dan volgt de WIA.

  • Wat zijn dan de gevolgen?
  • Kan de werknemer in dienst blijven?
  • Welke uitkering krijgt de werknemer dan?
  • Kan hij zijn huur blijven betalen?

Dit zijn vragen die minimaal na een jaar van ziekte al naar voren moeten komen, wat mij betreft. Want dat geeft beweging in het dossier. Of rust in het hoofd van de werknemer.

De praktijk: we lopen met een grote boog om deze informatie heen. Want de WIA is zo ingewikkeld; we kunnen niet voorspellen in welke uitkering de werknemer gaat komen (WGA of IVA), of de werknemer wel of niet zijn verdiencapaciteit kan gaan benutten en welke aanvullende WIA-verzekeringen er zijn.

En wat we niet goed weten; daar praten we dan ook maar niet over. Een gemiste kans….

2. WIA als toekomstbeeld; inspiratie voor re-integratie, punt 2

Bij punt 1 heb ik aangegeven dat het goed is voor de werknemer om een goed beeld te hebben van de financiële toekomst. Dit beeld is voor de werkgever net zo relevant. De meesten weten dat instroom in de WIA de werkgever veel geld kost. Of kan kosten. Maar wat is veel? Hoe werkt dit? Dan haken de meesten af.

En bij onbekendheid of onduidelijkheid ligt niet niemand wakker en is de werking van de financiële prikkel tot nagenoeg nihil gereduceerd.

Als een Casemanager kan voorrekenen dat één van de scenario’s is dat de werknemer in de WGA kan komen – met als gevolg een kostenpost van rond € 100.000,- voor de werkgever – dan moet iemand toch wakker worden? Hoe gaan we dit voorkomen? Kan het goedkoper?

Dit gegeven landt echter niet. De gevolgen blijven nagenoeg onopgemerkt en uitgedrukt in percentages: de premiedifferentiatie UWV of de premie van de verzekering. En percentages doen geen pijn……

3. WIA als geldbron

In veel langdurige verzuimtrajecten is inzet van re-integratie aan de orde. Deze inzet (interventie) kost vaak het nodige, denk aan een multidisciplinair onderzoek, psychische ondersteuning etc.

Het is gebruikelijk dat een werkgever deze kosten moet maken, maar waarom zou een andere belanghebbende niet mee kunnen betalen?

Dan moet je echter wel weten wie die andere belanghebbende is. Bijvoorbeeld een private verzekeraar, of een pensioenuitvoerder, of een cao-fonds. Soms zelfs een hypotheekverstrekker. En je moet kunnen voorrekenen waarom deze derde-partij een belanghebbende is.

Hier zijn namelijk verschillen in te ontdekken:

  • WGA eigenrisicodragen: deze verzekeraar is alleen geïnteresseerd in het voorkomen van WGA-instroom. Alles naar IVA of < 35% arbeidsongeschikt is interessant.
  • WIA-bodemverzekering: deze verzekeraar wil meedoen om juist iemand niet uit de WIA te krijgen, maar er juist in (hoe bijzonder ook). Er is namelijk alleen dekking in die situatie dat na 104 weken ziekte de werknemer geen WIA krijgt, maar < 35% arbeidsongeschikt wordt.
  • WIA-aanvullingsverzekering, zoals een WGA-hiaatverzekering. Deze verzekeraar wil graag voorkomen dat een werknemer in de WGA gaat komen. Maar als dat niet te voorkomen is (dus wel WGA), dan is er nog een tweede kans, namelijk het zoveel mogelijk benutten van de verdiencapaciteit. In simpel Nederlands; gewoon aan het werk. En daar mag best een bedrag tegenover staan om dit te bereiken. Zoals opleiding, trainingen et cetera.
  • WIA-excedent; deze verzekeraar is alleen geïnteresseerd in het voorkomen van WIA. Want alles in WIA (WGA of IVA) kost geld.
  • Pensioen: werknemers die arbeidsongeschikt zijn dragen geen premie meer bij. Maar hebben wel recht op pensioenopbouw. Zou dit gratis zijn?

Naast de verschillen zijn er ook tegenstrijdigheden. Als er een uitkeringsbesparing kan zijn op het ene financiële product betekent dit vaak een verhoging op een andere verzekering. Goed inzicht en daarmee goede belangenafweging is op z’n plaats.

En hier de praktijk? Verzekeraars bieden ondersteuning aan, maar de Casemanager herkent het onvoldoende. Denkt vaak in termen van ‘lastig’. En daardoor worden kansen gemist.

WIA? Wat Interessant Allemaal!

Wil je Casemanager worden of wil je graag een volgende stap maken in je loopbaan?

Met de opleiding Casemanager ben jij het eerste aanspreekpunt voor vragen en problemen bij verzuim als gevolg van verzuim. Wanneer je onze opleiding positief hebt afgerond, kun je je registreren bij het RNVC. Hiermee mag jij je de titel Register Case- en Caremanager (RCCM) gebruiken. Of Casemanager Regie op Verzuim (CROV) indien alleen module 1 en 2 van de opleiding is gevolgd.

JanthonyWielink

Dinsdag 29 mei 2018
Auteur: Janthony Wielink